op het drukbevolkte plein
waar de mensen massa zijn
sta ik stil, ik heb geen doel
ik observeer, ik leer, ik voel
ik kijk doorheen alle verhalen
die ik niet ken, me doen verdwalen
en als straks de bom ontploft
en elke glimlach wordt verstoft
dan word ik niets en blijf altijd
in nooit vergeten eeuwigheid