het is vijf na Diest en ik
ben trager dan getreuzel
u behoedt me voor mijn hoofd dat klopt en deugt
u verkocht de dieren van Warande
de tijger en het hert
en laat wezen in de bossen, uw tuin
dan kom ik toe, u blijft me stromen
u staat
tussen de heuvels en het slijk
en noemt uw lanen in het noorden
u krijgt er niets voor in de plaats
u verbaast
Diest, u verbaast
zelfs hen die alles zagen
zelfs hen die grootse leiders waren
niet zacht maar plotseling
met open wonden en een galg
u geeft niet toe, ik raak niet aan u uit
u eist gevangenen en dromers
ik vraag niet naar de zin
van uw bestaan, u niet naar die van mij
u maakt processies zonder schaamte
of films met naakte stervelingen
of chocolade
u zou zelfs uw rug naar Rome keren
want u bent beter af alleen
met mij, met ons, met dat wat ik probeer te vatten
en bij u houd ik halt
stadsgedicht nr. 6