ik vond je aan
stenen straten
aan gebouwen die gehuisd
voltooid deelwoord zijn van vroeger

je zit er voor je
uit te kijken
in de stoel van het verleden
met je handen groen geplooid
aan een stad, je bestaat
in de mensen nog veel meer

en zwijgen doe je nooit
bij jou is het fluisteren of

fluisteren of lachen

stadsgedicht nr. 1
(bij mijn aanstelling)