ik vond je aan
stenen straten
aan gebouwen die gehuisd
voltooid deelwoord zijn van vroeger
je zit er voor je
uit te kijken
in de stoel van het verleden
met je handen groen geplooid
aan een stad, je bestaat
in de mensen nog veel meer
en zwijgen doe je nooit
bij jou is het fluisteren of
fluisteren of lachen
stadsgedicht nr. 1
(bij mijn aanstelling)